سلامت

دلیل بیماری ویپل چیست؟

بیماری ویپل یک عفونت باکتریال نادر است که به طور معمول مفاصل و سیستم گوارش را تحت تاثیر قرار می دهد.

بهتر است بدانید بیماری ویپل یک عفونت باکتریال نادر می باشد که به طور معمول سیستم گوارش و مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مقاله قصد داریم توضیحاتی درباره بیماری ویپل ارائه دهیم.

آشنایی با بیماری ویپل

بیماری ویپل به فرایند تجزیه مواد غذایی آسیب می زند و در گوارش فرد اختلال ایجاد می کند. این بیماری سبب عفونت دیگر اندام ها مانند قلب، چشم و مغز خواهد شد. اگر این مشکل به درستی درمان نشود می تواند بسیار خطرساز شود. ولی اگر یک دوره آنتی بیوتیک مصرف نمایید این مشکل به آسانی درمان خواهد شد.

باکتری تروفریما ویپلی باعث به وجود آمدن این بیماری می شود. این باکتری می تواند تأثیرات نامطلوبی روی سیستم گوارش افراد داشته باشد. علاوه بر این به راحتی می تواند در این بخش ها نیز تاثیر بگذارد:

  • پوست
  • چشم ها
  • مفاصل
  • مغر
  • ریه ها
  • قلب

با اینکه این بیماری نسبتا نادر می باشد ولی می تواند در زندگی شخص تاثیر بگذارد. محققان معتقدند یک پیش زمینه ژنتیکی برای این مشکل وجود دارد. آن ها بر این باورند زنان سفید پوست بین 40 تا 60 بیشتر از بقیه افراد در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. نسبت بروز این مشکل در مکان هایی که بهداشت درستی وجود ندارد بسیار بیشتر می باشد.

دلیل بیماری ویپل

همانطور که در قسمت قبل به آن اشاره کردیم، دلیل بیماری ویپل عفونت ناشی از باکتری ای به اسم تروفریما ویپلی می باشد. اما هنوز این موضوع مشخص نیست که بیماران چگونه به این بیماری مبتلا می شوند. ولی هیچ گونه شواهدی بر انتقال انسان به انسان دیگر دیده نمی شود. دانشمندان معتقدند این باکتری در آب و خاک وجود دارد. بسیاری از گزارش ها در بیمارانی دیده می شود که در تماس مستقیم با خاک قرار دارند.

تحقیقات نشان می دهد این  باکتری در بزاق 35 درصد از نمونه های 40 بیمار سالم دیده شده است.

علائم این بیماری چیست؟

این بیماری مانع از جذب صحیح مواد غذایی به وسیله بدن می شود. به همین خاطر این بیماری روی بسیاری از بخش های بدن اثر می گذارد و با بیشتر علائم در ارتباط می باشد. این علائم شامل موارد زیر می باشد:

  • اسهال که ممکن است گاهی خونی باشد.
  • دردهای مفصلی
  • نفخ و دل درد شدید
  • کاهش چشمگیر وزن
  • خستگی مفرط
  • تب
  • کاهش تعداد گلبول های قرمز خون یا کم خونی
  • درد در ناحیه چشم و کاهش بینایی

نشانه ها و علائم زیر به صورت مکرر اتفاق نمی افتند اما می توانند نشانگر این باشند که این اختلال در حال تشدید شدن می باشد:

  • التهاب شدید در غدد لنفاوی
  • تغییر رنگ پوست
  • سرفه های مزمن
  • نارسایی قلبی
  • درد شدید در ناحیه قفسه سینه
  • ضعیف شدن حافظه
  • مشکلات راه رفتن
  • تیک عصبی
  • بی خوابی
  • ضعیف شدن عضلات
  • بی حسی
  • زوال عقل
  • بینایی ضعیف
  • سوفل قلب
  • پریکاردیت ( ورم کیسه غشایی اطراف قلب)

این نشانه ها در بیشتر افرادی که درگیر این بیماری هستند به آرامی رشد می کند. در بعضی از موارد علائمی مثل از دست دادن وزن و درد مفاصل پیش از نشانه های گوارشی آغاز می شوند.

مراجعه به پزشک

این بیماری با مراجعه به پزشک قابل درمان می باشد. اگر علائم غیر عادی مانند درد مفاصل یا کاهش وزن را تجربه کردید حتما به متخصص مراجعه نمایید. اغلب اوقات پزشک برای تعیین بروز علائم، آزمایش را توصیه می نماید به یاد داشته باشید پس از دریافت درمان و تشخیص عفونت، اگر علائم تان بهتر نشد حتما متخصص را در جریان کامل قرار دهید.

این بیماری بیشتر روی چه افرادی تاثیر می گذارد؟

  • زنان سفید پوست در اروپا و شمال آمریکا
  • کشاورزان و افرادی که با فاضلاب در تماس مستقیم قرار دارند..
  • مردان بین 40 تا 60 سال

عوارض جانبی

این بیماری شامل عوارض جانبی مانند کاهش وزن، خستگی، درد مفاصل و ضعف می باشد. کمبود مواد مغذی در افرادی که این بیماری را دارند رایج می باشد. خوب است بدانید پوشش روده کوچک، پرزهای ریز مثل مو دارد که به بدن کمک می نماید تا بتواند مواد مغذی را جذب نماید. همچنین این مشکل به پرزها آسیب وارد می کند و موجب بروز اختلال در فعالیت جذب مواد مغذی می شود. این بیماری یک بیماری خطرناک می باشد. درست است که این بیماری نادر می باشد ولی آمار مربوط به مرگ و میر در مورد این بیماری گزارش شده است. دلیل این مرگ و میر، تشخیص دیر و تاخیر در درمان می باشد. گاهی اوقات مرگ به دلیل انتشار به سیستم عصبی مرکزی اتفاق می افتد که موجب آسیب بازگشت ناپذیری می گردد.

چگونگی تشخیص

چگونگی تشخیص در این بیماری بسیار اهمیت دارد. بهتر است بدانید تشخیص این بیماری بسیار پیچیده است. زیرا نشانه های مشابه دیگر بیماری ها در  این بیماری بسیار شایع می باشد و ممکن است اختلالات عصبی و بیماری سلیاک را شامل شود. متخصص مورد نظر سعی می نماید که پیش از تشخیص این بیماری، شرایط دیگر را به کل رد کند.

باکتری تروفریما ویپلی در سال 2000 به صورت موفقیت آمیز در آزمایشگاه بازسازی شده است. به همین دلیل با آزمایش خون می توان متوجه این بیماری شد. بهتر است بدانید آسیب روده به تشخیص این بیماری کمک زیادی می کند. در ادامه به روش های تشخیص این بیماری می پردازیم:

بررسی فیزیکی

امکان دارد متخصص یا پزشک مورد نظر بررسی فیزیکی را برای بیمار انجام دهد. پس از آن دنبال نشانه ها و علائمی باشد که وجود این اختلال را نشان دهد مانند تیره شدن رنگ پوست. اغلب این اختلالات روی بخش هایی از بدن دیده می شوند که در معرض تابش آفتاب قرار دارند.

آندوسکوپی

بهترین و مناسب ترین راه برای تشخیص این زخم روده استفاده از آندوسکوپی فوقانی برای بیوپسی از روده کوچک می باشد. در طول مسیر درمان یک لوله انعطاف پذیر و باریک از دهان به سمت مری می فرستند. لوله دارای یک دوربین کوچک می باشد. متخصص وضعیت دیواره های روده شما را به خوبی بررسی می کند.

بیوپسی

در طی درمان آندوسکوپی، متخصص امکان دارد بافتی را از دیواره روده تفکیک نماید این روش را بیوپسی می نامند. در این شیوه درمانی پس از تفکیک وجود باکتری ویپلی را آزمایش می کنند و می توانند عفونت را به درستی تایید نمایند.

آزمایش خون

امکان دارد متخصص آزمایش خون را به بیمار توصیه نماید. این موضوع موجب می شود مقدار آلبومین و گلبول های قرمز مشخص شود. که هر دو نشانه های کم خونی است. خوب است بدانید کم خونی نشانه ای از ابتلا به این نوع بیماری می باشد.

واکنش زنجیره ای پلیمراز

واکنش زنجیره ای پلیمراز یک آزمایش خیلی حساس می باشد که  DNAویپل را از نمونه های بافت شما به راحتی تشخیص می دهد. اگر باکتری در بافت شما موجود می باشد، در این صورت شواهدی از DNA وجود خواهد داشت. این آزمایش می تواند وجود باکتری ویپلی را در بافت شما به درستی تایید نماید.

درمان این بیماری چگونه انجام می شود؟

درمان این بیماری شامل دریافت آنتی بیوتیک به همراه سایر داروهایی که پزشک تجویز کرده، می باشد. این داروها می توانند باکتری را از بین ببرند. درمان برای از بین بردن باکتری طولانی مدت می باشد و به طور معمول یک سال یا بیشتر به طول می انجامد. به یاد داشته باشید بیمارانی که عوارض مرتبط به سیستم عصبی یا مغز را ندارند، پس از مصرف یک دوره آنتی بیوتیک درمان می شوند.

گاهی بعد از یک یا دو هفته شروع آنتی بیوتیک نشانه ها کاملا از بین می روند. ولی اگر نشانه ها زود برطرف شوند، امکان دارد آزمایش های انجام شده یک یا دو سال بعد از شروع مصرف آنتی بیوتیک، وجود باکتری را نشان دهد. قطعا آزمایش ها می توانند به پزشک کمک کنند که چه هنگام باید مصرف آنتی بیوتیک قطع شود.

دریافت داروهای مکمل

توجه داشته باشید که این بیماری مشکلات جذب دارد، پس ممکن است متخصص دریافت ویتامین و مواد معدنی را برای بیمار تجویز نماید. علاوه بر این امکان دارد بدن شما به فولیک اسید، آهن، منیزیم و کلسیم احتیاج داشته باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *